Dost Dediğimiz

               '' Yalnızım '' demeyi seviyorum ama yalnız yaşayamıyorum.Herkes için farklıdır dostluk.İnsan neye '' dostum '' diyorsa o, onun dostudur.Karanlık gecelerdir dostum.En rahat sığınağım ve duygularımı rahatça yaydığım geceler.Dostum,sessiz ve hüzünlüdür.Yüreğimin ona ihtiyacı olduğu kadar,sırlarımı ona söylediğim kadar,gözyaşlarımı sakladığı kadar yüce bir dosttur.Kimine göre dost,yakın bir arkadaştır.Ben dostumu yüreğimin ve benliğimin karanlığın kollarında sıcak ve görünmez kılan her şeyiyle seviyorum.Duygular, içinden kurtulamadığımız duygular,kendini açıkça belirten duygular...

                Bazen duvarlardır dostum,dilsiz duvarlar.Sessizliğini haykıramayan ve bana ne yapmam gerektiğini söyleyemeyen duvarlar.Uzun gecelerdir bazen.Düşüncelerimi genişçe yaydığım hatta sabahlara kadar beraber düşündüğümüz,ağladığımız,hiç kimseye belli ettirmediğimiz o uzun geceler.Bazen üç kişi olur dostluğumuz.Bir ben,bir karanlık,birde uzun geceler.Karanlığın gizlemesi,uzun gecelerin bitmemesi ve benim sırlarım.Dostum diyorum onlara,çünkü bir insandan daha sadık ve daha sahiciler.Hiç şikayetçi değiller,yadırgamıyorlar.Her şey konuşur diyorum dünyada,sessizlik diye bir şey olmadığına inanıyorum.Karanlığın haykırdığını,duvarların yıpranışını,uzun gecelerin bazen bıktığını düşünüyorum.Öyle günler yaşıyorum ki gerçekten konuşacaklar diyorum...

                Elimi karanlığın içine uzatıyorum,tıpkı küçükken düştüğümde dizlerimin üstüne,elimi uzattığım gibi uzatıyorum.O zamanda tutan olmamıştı.Ellerimi karanlığın içinde kaybetmiştim.İlk kez onunla tanışmıştık.Dost diyoruz,dost arıyoruz;dost dediğimiz bazen içimizde,yakınımızda,yüreğimizde buluyoruz.Gözlerimi yukarı kaldırdığımda bulutların ifadesine bakıyorum bana bir dost gibi acı acı haykırıyorlar.Etrafıma dönüp baktığımda solmuş bir yaprağın bile dostum olduğunu düşünüyor,en çok yüreğime,kendime dostum diyorum.Çünkü içimle çok cebelleşiyorum.Bazen bir gözyaşıdır,bazen bir kalemdir elimde,bazen görebildiğimiz manzaralardır.Diyorum ya hep insan ne ye dostum derse o onun dostudur.Hep hayalini kurduğumuz o uzun yollardır...İçimde avaz avaz sönen çığlıklardır. Dost aslında hiç bilmediğimiz ama yanında hep olduğumuz duygulardır,acılardır,aynalardır hiç farkına varamadığımız.Aynaya baktığında sadece sen ve yüreğinin sesi biliyordur her şeyi.Aslında dost hayatımızın her anıdır.